unique radio

De filmindustrie heeft weinig geleerd van de muziekindustrie. Naar het blijkt werken Twentieth Century Fox en Warner aan nieuwe vorm van DRM (Digital Rights Management) voor HD televisieseries en –films. De ontwikkelaar van deze nieuwe DRM, Secure Content Storage Association, werkt samen met SanDisk en Western Digital. Deze variant van DRM gaat gelden voor betaalde internet content, die kan worden weergegeven op smartphones, tablets, televisies en blu-ray spelers. Uitgevers maken gebruik van DRM om hun rechten digitaal te beheren.

DRM is een paar jaar geleden toegepast op CD’s en dat leverde een storm van kritiek op. De grote nadelen van DRM zijn (met dank aan Wikipedia):

1. DRM werkt alleen waterdicht op computers en mediaspelers die niet 100% onder controle van de gebruiker vallen.
2. Consumenten kunnen hun gekochte muziek, video en elektronische boeken alleen op toestellen die de betreffende DRM ondersteunen consumeren;
3. Bedrijven zoals Microsoft moeten de gebruikte veiligheidstechnieken in hun DRM-systeem (kunnen) veranderen, omdat mensen deze proberen te kraken;
4. Een belangrijk punt van kritiek is dat de rechthebbende door toepassing van beveilingstechnieken die gekoppeld zijn aan DRM, de rechten die volgen uit uitzonderingen in de auteurswet zou kunnen inperken.
5. Een ander belangrijk punt van zorg is dat niet is vastgelegd wat er met de kopieerbeveiliging gebeurt na het verlopen van de rechten van de makers. Ook zouden veel verstrekkers van inhoud (muziek, afbeeldingen, teksten, etc.) stukken die feitelijk al in het publieke domein zijn toch weer van digital rights management kunnen voorzien, waardoor dit publieke domein steeds kleiner zou kunnen worden. Ook hier zal – indien dit werkelijkheid wordt – op toegezien moeten worden.
6. De naam “Digital Rights Management” is volgens de GNU misleidend omdat DRM niets met “Rights” (rechten) van de gebruiker te maken heeft; maar met beperkingen. De GNU adviseert daarom de term “Digital Restrictions Management” te gebruiken, die vanuit het oogpunt van de gebruiker beter aangeeft waar deze techniek voor dient. Deze definitie gaat echter voorbij aan de betekenis van DRM als ‘Manager’ van ‘Digitale Rechten’.
7. Omdat ieder DRM-systeem vroeg of laat gekraakt wordt vormt DRM in de praktijk voornamelijk een beperking voor legitieme consumenten terwijl het illegaal verspreiden van content er nauwelijks door tegengehouden wordt.