Concert Jarrod Lawson
Locatie
Patronaat te Haarlem
Datum
30 oktober 2015
Bezetting
- Jarrod Lawson: zang, toetsen
- Christopher Friesen: basgitaar
- Joshua Corry: drums
- Chance Hayden: gitaar
- Tahirah Asha Memory: zang
- Molly Foote: zang
Daags voor aanvang van het concert kreeg ik een belletje van een vriendin die mij een aantrekkelijk voorstel deed om mee te gaan naar een concert van Jarrod Lawson. Ik had nog nooit van hem gehoord maar mijn vriendin had hem op het laatste North Sea Jazz Festival gespot en was behoorlijk onder de indruk geraakt van zijn optreden. Oké, eerst maar even googelen. Volgens zijn bio is Jarrod een Soul-Singer/Songwriter, Natural Wonder Lover, Promoter of Peace & Compassion uit California USA – pfff, ik heb het echt niet bedacht! – met voorbeelden als Stevie Wonder en Donny Hathaway. Verder las ik dat zijn vader in een studiootje achter zijn ouderlijk huis hem van jongs af aan met allerlei muziek in aanraking had gebracht. Het is hem dus met de paplepel ingegoten. Een YouTube filmpje van zijn optreden op het genoemd North Sea Jazz Festival gaf het laatste zetje om verwachtingsvol naar het Patronaat te gaan.
We waren voor het eerst in het Patronaat en dat was ook direct cool. Ruim op tijd konden we een mooi plekje op de trap naar de zaal bemachtigen. Het optreden van Jarrod werd vooraf gegaan door zangeres Lorrèn. Een jonge charmante lady die al een tijdje aan de weg ‘timmert’ en dat is niet onopgemerkt gebleven. Ze is onlangs uitgeroepen als een Radio 2 talent. Er wordt dan voor een paar maanden extra support gegeven door NPO Radio 2 met onder andere veel airplay. Ze is geïnspireerd door artiesten als Selah Sue, Adele, Amy Winehouse en Ella Frizgerald. De ‘warming up’ deed ze met songs uit haar debuut cd Shades of Blue. Zelfgeschreven nummers die vooral op de intieme momenten heel goed bij haar enigszins frêle stem pasten. Sommige blues en soul nummers misten naar mijn smaak te veel power om overtuigend over te komen. Dat kan nog helemaal goed komen als het ‘leven’ er overeen is gegaan.
Dan het langverwachte optreden van Jarrod Lawson die samen met de rest van de band relaxt opkwam. Versterkt door zijn natuurlijke uitstraling heette hij het publiek welkom en kondigde het eerste nummer aan. Dat ging meteen van ‘dik hout zaagt men planken’. Heerlijk stuwende funk, jazz en soulmuziek die elkaar in een rap tempo afwisselden. Na het eerste nummer was de geluidsinstallatie goed afgesteld en kon men pas echt genieten. Na een paar nummers moest ik onwillekeurig denken aan Stevie Wonder en Gino Vanelli vanwege de typerende muziekstructuur en moeiteloze stembuigingen. Toch is zijn ‘blue-eyed’ soulstem en composities uniek te noemen en kan zich moeiteloos meten met groten als D’Angelo, Maxwell en Omar. Ondanks een vermoeiende tournee had de band er echt zin in en speelden met veel passie. Dit werd ook flink gestimuleerd door de energie uitwisseling tussen band en publiek die zo elkaar voortdurend opladen. Alle uitgevoerde nummers stonden dan ook, zoals men dat uitdrukt, als een ‘huis’.
Dat zangeres Tahirah ook grote vocale kwaliteiten bezit werd al snel duidelijk. Dit werd nog eens overweldigend bevestigd met het uitvoeren van de soulballad All the Time Een nummer wat ze samen met Jarrod uitvoert en terug is te vinden op haar onlangs verschenen en volledig door fans gesponsorde cd Pride. Zeker de moeite waard om eens thuis in een luie stoel te beluisteren.
Zoals verwacht had het publiek na het laatste nummer helemaal geen zin om te vertrekken. Uiteraard een toegift en na een daverend applaus werd dit beloond met het prachtige nummer A song for you van Donny Hathaway. Dat ging werkelijk tot je tenen ! Tot slot heb ik hem bij de uitgang nog even ontmoet en bedankt voor zijn ‘top’ optreden. Een geweldige avond die we hebben afgesloten met een drankje in één de vele gezellige cafés die er in Haarlem zijn te vinden. De volgende of eigenlijk dezelfde dag maar gelijk de tracks van zijn gelijknamige cd gedownload om nog even lekker na te genieten.
Als je deze recensie leest, krijg je meteen zin in dit concert! Nu maar hopen dat hij volgend jaar weer op North Sea Jazz optreedt!