unique radio

Dit weekend vond de elfde editie van IJsseljazz plaats in het Gelderse Gorssel. Omdat twee inwoners van het dorp die zeer betrokken zijn bij het festival getroffen zijn door de ziekte ALS stond deze editie in het teken van deze ziekte. Doel is zoveel mogelijk geld bijeen te brengen voor onderzoek naar deze tot nu toe ongeneeslijke spierziekte. De toegang is overigens gratis en doneren kon door middel van SMS’jes. Jaarlijks check ik de programmering en dit jaar gaf de bekende band New Cool Collective acte de présence. Omdat ik niet ver van Gorssel woon heb ik de fiets gepakt en gezorgd dat ik op tijd was voor het optreden van deze bekende Nederlandse jazz band.

---

Band

Dit jaar toert het New Cool Collective samen met Mark Reilly, bekend als zanger van de in 1982 opgerichte band Matt Bianco met hun wereldhit Who’s Side Are You On.  De achtkoppige band is in 1993 opgericht. Saxofonist Benjamin Herman heeft op het podium een centrale rol. De band wil zich echter duidelijk profileren als collectief en nergens is er iets te vinden over Benjamin Herman of wie dan ook als leider van de band. Het New Cool Collective is al vaak op TV geweest en heeft opgetreden tot in Japan toe. De band heeft al veel prijzen gewonnen en heeft samengewerkt met zeer uiteenlopende artiesten waaronder Typhoon, Jules Deelder en Guus Meeuwis. De band heeft ook muziek gemaakt voor film en nummers van de band zijn gebruikt als titelsong voor televisieprogramma’s. De stijl van de band is een eigenzinnige mix van onder andere jazz, latin, salsa, afrobeat en boogaloo. Over het algemeen is de muziek goed dansbaar. Benjamin Herman staat tevens bekend als een groot muziekkenner hetgeen bevestigd werd door zijn medewerking aan het programma Winfried’s Woonkamer op wijlen NPO Radio6.  

---

Concert

New Cool Collective waardeer ik vanwege de Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse invloeden. De samenwerking met Mike Reilly resulteert echter in een wat meer mainstream pop geluid. Niks mis mee maar het is wat gladder. Uiteraard werd al vrij snel de wereldhit Who’s  Side Are You On van Matt Bianco gespeeld. Omdat iedereen dit nummer kent verhoogde dit de vreugde van het publiek. Helaas kwam, in ieder geval dicht bij het podium, de zang van Mike Reilly niet goed uit de verf. De met de toevoeging van Reilly negenkoppige band zorgde voor veel instrumentaal genot: mooie blaaspartijen en een driekoppige ritmesectie. Stuk voor stuk doorgewinterde muzikanten. De eveneens uitstekende gitarist zou wat mij betreft wel een wat meer prominente rol mogen hebben, maar ja, ik houd dan ook erg van jazzrock. Tussen de nummers die mij wat aan de gladde kant waren door, was er tijdens meer instrumentale stukken ook ruimte voor mooie blaaspartijen waar Benjamin Herman uitblonk. Mooi was dat Herman behalve saxofoon ook dwarsfluit speelde. Vanwege de mooie arrangementen vond ik het een prima concert maar een Mike Reilly fan word ik niet.

    

 

 

 

 

---

Plaat

Na het concert werden er cd’s en platen verkocht die gesigneerd konden worden. Naast een stuk of zeven titels op cd, waarvan ik er enkele heb, werden er ook twee titels op lp verkocht, te weten het album Electric Monkey Sessions dat ik al op cd heb, en het nieuwe album met Mike Reilly The Things You Love. Omdat er gesigneerd werd en het album op wit vinyl is geperst, kon ik het toch niet laten. Van vijf van de negen bandleden heb ik een handtekening kunnen scoren. Thuisgekomen blijkt de plaat mooi opgenomen te zijn en zijn de instrumentale stukken prima. Vooral door toedoen van de zang van Reilly is het merendeel echter te doorsnee naar mijn smaak. New Cool Collective heeft in het verleden veel betere platen gemaakt. Deze plaat zal ik nog een paar keer aandachtig moeten luisteren om eventueel te gaan waarderen, liefde op het eerste gezicht is het in ieder geval niet. Wel mooi, dat witte vinyl en gesigneerd natuurlijk een leuk hebbedingetje. 

---

Battle als dessert

Na een half uurtje pauze werd er een zogeheten battle gehouden, net als het concert van New Cool Collective aangekondigd door de doorgewinterde radiopresentator Co de Kloet. Het podium was bijna te klein voor de all-star bezetting die optrad: hoogtepunten vond ik  Jules Deelder (speeddichten en slagwerk) het drievoudige saxofoonspel van Benjamin Herman, Boris van der Lek en Hans Dulfer. Zoals vaker bij meneer Dulfer probeerde hij alle aandacht te krijgen maar dat lukte maar gedeeltelijk, dit ondanks zijn wandelingetje door het publiek al spelende op zijn sax. Tussendoor was er de nodige aandacht voor de opbrengst van de ALS actie. Een en ander werd mooi tot een geheel gesmeed door Co de Kloet. Rest mij te vermelden dat Co de Kloet voor mij ook een ster is vanwege de vele door hem gepresenteerde uitzendingen waardoor ik zoveel muziek heb leren kennen. Leuk ook nog een paar woorden met hem gewisseld te hebben, dat was de fietstocht al waard voor deze radiogek. Don’t stop, keep going, Co.