unique radio

De in Panama (Colón, 16 mei 1944) geboren Billy Cobham is een levende drumlegende. De ondertussen 78-jarige drummer begon in de jaren zestig bij de allergrootsten in de jazz waaronder Miles Davis en Horace Silver. Hij is onder andere te horen op de baanbrekende albums van Miles Davis “Bitches Brew” en “A Tribute To Jack Johnson”. In de vroege jaren zeventig werd Billy Cobham wereldberoemd als drummer van de band “Mahavishnu Orchestra”. In deze band speelde hij samen met gitarist John McLaughlin die hij nog kende uit zijn tijd met Miles Davis. Zijn stijl is een unieke combinatie van jazz, rock en funk. Hij speelde met grootheden als Herbie Hancock en Chick Corea. Behalve op het genre jazzrock, heeft Billy Cobham ook een grote invloed gehad op de progrock. Te denken valt aan King Crimson, The Grateful Dead en later Tool. Collega Phil Collins is een groot fan van hem. Billy Cobham heeft ook een uitgebreide reeks albums onder eigen naam uitgebracht waarvan het album “Spectrum” uit 1973 verplichte kost is voor elke jazzrock liefhebber. Het drumstel van Billy Cobham is vaak erg uitgebreid. Zo ook op 4 november 2022 in Enschede:

Band

Naast drummer Billy Cobham bestaat de band deze avond uit:

• Jorge Vera – Piano
• Steve Hamilton – Piano / Synthesizer
• Victor Cisternas – Basgitaar
• Emilio García – Gitaar

Deze vier muzikanten vergezellen Billy Cobham op het Europese deel van zijn tour dit jaar. Dit jaar zijn er in de Verenigde Staten onder de naam “Crosswinds Project” al ruim dertig concerten gespeeld. Hier speelde Billy Cobham met andere muzikanten.

Concert

Metropool Enschede is een prima zaal: niet te groot, niet te klein. Geluid en catering zijn dat eveneens. Door op tijd te komen hebben zoonlief en schrijver dezes een prima plek aan het podium, rechts van het midden, recht voor bassist Victor Cisternas. Helemaal rechts zit Steve Hamilton met zijn piano en synthesizer. Helemaal links zit pianist Jorge Vera en daarnaast staat gitarist Emilio Garcia. In het midden staat het klossale drumstel van Billy Cobham. Het is opgebouwd op een soort brugconstructie en bestaat uit genoeg slagwerk om er twee complete drumstellen mee op te bouwen. Redelijk op tijd komt de band op. Billy Cobham komt met een wandelstok aangelopen en verdwijnt achter zijn immense drumstel. Het eerste nummer is “De Cuba On The Horizon” van het album “Colours” uit 2004. Het 2e stuk is “Paseo Del Mar”: dit is nog niet uitgebracht maar komt waarschijnlijk op het album “Crosswinds II” dat in voorbereiding is. Het derde stuk “Mescalero” gaat heerlijk alle kanten op en komt van al het gespeelde deze avond het meest in de buurt van freejazz. Helaas kan ik dit nummer nergens terugvinden in de discografie. Hierna volgt “Panama” van het album “By Design” uit 1992. Uitsmijter van de eerste set is het legendarische stuk “Stratus” van het al even legendarische album “Spectrum” uit 1973. Stratus is een van de bekendste stukken van Billy Cobham. Het is in veel versies bekend. De versie hier gespeeld, is uitbundig maar zeker niet de wildste mij bekend. Voor wat het waard is: Prince heeft een cover van dit stuk op zijn naam staan. Na een pauze van zeker 20 minuten begint de tweede set. Het 1e nummer is “Cancun Market” van het album “Palindrome” uit 2010. Hierna is het tijd voor mooie solo’s van de afzonderlijke muzikanten. Naast de prachtige lange drumsolo van de meester zelf, vond ik de gitaarsolo van Emilio Garciá ook zeer indrukwekkend. De solo van bassist Victor Cisternas, die overigens op een zessnarige basgitaar speelt, had wat uitgebreider mogen zijn naar mijn smaak. Na al dit spektakel is het tijd voor het fraaie “Tierra Del Fuego” van het gelijknamige album uit 2020. Het een na laatste stuk is “Snoopy’s Search”, wederom van het album “Spectrum” meestal wordt dit nummer in combinatie met het nummer “Red Baron” gespeeld, al vermeldt de buitgemaakte setlist dat niet. Uitsmijter is  “One Eyed Jack” dat deze avond voor de tweede keer live is gespeeld. De avond hiervoor heeft de band in Leverkusen, Duitsland gespeeld. Naar het schijnt heeft Billy Cobham daar gezegd dat hij het voor de eerste keer voor publiek speelde. Net als het eerder gespeelde “Mescalero” is dit nummer helaas (nog) niet op een album te vinden. Helaas is Billy Cobham gelijk na het einde van het concert verdwenen: dat zal wel iets met de leeftijd te maken hebben…

Na het concert

Na het concert wist mijn zoon de hierboven afgebeelde setlist veilig te stellen. We raakten aan de praat met pianist Jorge Vera en met gitarist Emilio Garciá. De laatstgenoemde had ons zien genieten en fotograferen en was daar enthousiast over. Hij vroeg om foto’s en daarom heb ik hem mijn visitekaartje gegeven. Daags na het concert kreeg ik een mail van hem. Op deze mail heb ik gereageerd met wat vragen over de band en een groot aantal foto’s. Daarnaast kwam ik een bekende tegen: fotograaf en muziekliefhebber William Maail. Deze heeft welwillend drie foto’s beschikbaar gesteld voor dit artikel: de drie mooiste. 

Interview met gitarist Emilio Garciá

Hoeveel concerten heb je gespeeld met deze line up?

We hebben al ongeveer 50 concerten gespeeld in deze samenstelling.

Hebben jullie veel gerepeteerd voordat jullie op gingen treden?

Helaas niet: er was onvoldoende tijd. We hebben maar drie dagen gerepeteerd.

Komt er een album met werk van deze band?

Ja. Dat hopen we in februari 2023 te gaan opnemen; dat is althans het plan van Billy.

Er wordt vaak gezegd dat het Nederlandse publiek erg luidruchtig is. Wat vind jij daarvan?

Naar onze ervaring is het Duitse(?) publiek prettig en niet lawaaierig.

Er waren niet veel vrouwen in het publiek: is dat een uitzondering?

Normaal gesproken is de verhouding 50/50, dat hangt een beetje af van het land en de plek.

Kun je wat solo projecten van de bandleden noemen?

Jawel:

Voor youtube materiaal van pianist Jorge Vera klik hier.

Voor het album “Between The Lines” van pianist/toetsenist Steve Hamilton klik hier.

Basgitarist Victor Cisternas is bezig met het opnemen van zijn eerste album.

Mijn laatste album heet “Transhumante” en vind je hier.

Het beste,

Emilio Garciá

Tot slot…

…wil ik William Maail bedanken voor de mooie foto’s: meer van zijn werk vind je hier.

…Emilio Garciá voor het beantwoorden van mijn vragen.

…Ronald Ticheler, eigenaar van platenwinkel Flaco Records te Enschede, voor de koffie en de concertaffiche die in zijn winkel hing.

…Mijn zoon Meo voor zijn eigenzinnige muzieksmaak in volle ontwikkeling en het veilig stellen van de setlist. Deze kun je samen met het toegangsbewijs en de door alle bandleden behalve Billy Cobham gesigneerde concertaffiche vinden in mijn platenkast: in de hoes van het album “Spectrum”.

…Jan en Marcel voor het aangename gezelschap.